- πλακουτσός
- -ή, -ό, Ν [πλάκα]ο πλακουτσωτός.
Dictionary of Greek. 2013.
πλακουτσός
Look at other dictionaries:
πλάκα — I Αθηναϊκή συνοικία στους ανατολικούς και τους βόρειους πρόποδες της Ακρόπολης. Η συνοικία αυτή ήταν το κέντρο της Αθήνας από τα πρώτα χρόνια της απελευθέρωσης ως τα τελευταία της βασιλείας του Όθωνα. Το όνομά της οφείλεται σε μεγάλη ενεπίγραφη… … Dictionary of Greek
πλακουτσοκέφαλος — και πλατσουκοκέφαλος, η, ο, Ν αυτός που έχει πλατύ, πλακουτσωτό κεφάλι, ο πλατυκέφαλος. [ΕΤΥΜΟΛ. < πλακουτσός + κεφάλι (πρβλ. χοντρο κέφαλος). Ο τ. πλατσουκοκέφαλος με μετάθεση] … Dictionary of Greek
πλακουτσομύτης — και πλατσουκομύτης και πλατσουμύτης και πλατσομύτης, ύτα, ύτικο, Ν αυτός που έχει πλατιά μύτη. [ΕΤΥΜΟΛ. < πλακουτσός + μύτη. Ο τ. πλατσουκομύτης με μετάθεση, ενώ ο τ. πλατσομύτης με αποβολή] … Dictionary of Greek
πλακουτσώνω — και πλατσουκώνω Ν (ως μτβ.) καθιστώ κάτι πλατύ με συμπίεση, πλατύνω. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. πλακουτσώνω < πλακουτσός, ενώ ο τ. πλατσουκώνω με μετάθεση] … Dictionary of Greek
